Choroby alergicznie u zwierząt towarzyszących są powszechnie występującymi problemami dermatologicznymi. Do tej grupy problemów należą 3 najistotniejsze jednostki chorobowe tj. alergia pokarmowa, atopowe zapalenie skóry oraz alergiczne reakcje na ukąszenia owadów, głównie pcheł. Alergia pokarmowa pod względem częstości występowanie jest drugą lub trzecią chorobą skóry wywołana nadwrażliwością (około 23% przypadków nie sezonowych chorób alergicznych u psów i niecałe 6% u kotów). W przypadku naszego kraju częstotliwość występowania alergii pokarmowej oceniana jest na 19,6% przypadków dermatologicznych u psów i 31,1% chorób skóry u kotów.
Nauka
Grzybice powierzchowne (dermatofitozy) u zwierząt towarzyszących – rozpoznawanie i leczenie
Nazwą dermatofitozy określa się zakażenia skóry i jej wytworów (włosów, pazurów) przez grzyby określane jako dermatofity. Zwierzęta atakowane są przez około 30 gatunków dermatofitów. Za najważniejsze dla zwierząt towarzyszących uważa się grzyby należące do rodzaju Microsporum (szczególnie M. canis, rzadziej M. gypseum) rzadziej przyczyną choroby są grzyby z rodzaju Trichophyton (jak T. mentagrophytes).
Onychodystrofia toczniowa u psów, zasady diagnostyki i terapii
Choroby dotyczące pazurów nie należą do najpowszechniej występującym problemów w dermatologii weterynaryjnej. Można je uważać za dermatozy topograficzne, czyli takie które dotyczą określonej okolicy ciała zwierzęcia. Należą do nich, poza problemami pazów, choroby lusterka nosa, małżowin usznych, dalszych części kończyn itp. Dla ułatwienia zrozumienia niniejszego tekstu w tabeli na końcu tekstu przedstawiona została terminologia dotycząca problemów związanych z pazurami.
Chejletieloza u psów i kotów
Chejletieloza (Cheyletiellosis), nie należy do najpowszechniej występujących dermatoz ektopasożytniczych u zwierząt towarzyszących. W przypadku psów to niewiele ponad 2% wszystkich chorób skóry, u kotów choroba stwierdzana jest rzadziej. Przypadki cheiletelozy notowane są również u innych gatunków, szczególnie powszechnie u gryzoni i zajęczaków sporadycznie również u zwierząt gospodarskich. Czynnikiem odpowiedzialnym za chorobę są roztocza z rodzaju Cheyletiella, przy czym u psów najczęściej występuje C. yasguri, u kotów jest to zwykle C. blakei, u królików C. parasitovax (8). Roztoczni nie jest bezwzględnie przystosowany do określonego gatunku żywiciela i możliwe jest zarażenie się poszczególnych gatunków żywicieli przez różne gatunki z rodzaju Cheyletiella. Choroba traktowana jest jako potencjalna zoonoza, których inwazja wyjątkowo może dotyczyć również człowieka. W przypadkach zarażenia się ludzi zwykle objawy występują przejściowo i lokalizują się rękach oraz klatce piersiowej. Zarażenie następuje w wyniku bezpośredniego kontaktu ze zwierzęciem zarażonym lub rzadziej z przedmiotami na których są obecne roztocza. Zarażenie ze środowiska nie jest powszechne ponieważ, poza żywicielem pasożyt żyje stosunkowo krótko (samice 10 dni, samce i postacie rozwojowe ok. 2 dni). Opisano przypadki bezobjawowego nosicielstwa pasożytów prowadzącego do zarażania się właścicieli zwierząt.
Otodectoza – najpowszechniejsza choroba ektopasożytnicza u kotów
Otodectoza czyli inwazja świerzbowca Otodectectes cynotis jest najczyściej rozpoznawaną chorobą ektopasożytniczą u kotów. Problem ten jest najpowszechniejszą przyczyną zapalenia zewnętrznego przewodu słuchowego u tego gatunku, a różne badania szacują, że odpowiada on za nawet 85% przypadków tej choroby u kotów. Świerzbowic O. cyotis nie jest wyłącznym problemem kotów, pasożytuje on ponadto u psów, fretek, gdzie jest też jest przyczyną zapalenia ucha zewnętrznego. U psów na chorobę najbardziej podatne są rasy miniaturowe jak yorkshire teriery czy malatańczyki. Inwazja otodectes cynotis opisywana była u ludzi, choroba jest więc zoonozą.
Rehabilitacja pacjentów po zabiegu hemilaminektomii…
… z diagnozą przepukliny jądra miażdżystego, określaną jako Hansen typu I, w odcinku piersiowo-lędźwiowym kręgosłupa – opis przypadków Do zwyrodnienia krążka międzykręgowego dochodzi, gdy zmniejsza się zawartości wody i glikozaminoglikanów, czego częstym skutkiem jest jego wapnienie. Ten typ zwyrodnienia usposabia do nagłego wypchnięcia jądra miażdżystego pod dużym ciśnieniem przez otwór pierścienia włóknistego (przepuklina jądra miażdżystego określana […]
Nowotwory serca u psów i kotów
Nowotwory serca u psów i kotów występują rzadko. Wg różnych autorów, częstotliwość występowania zmian pierwotnych lub przerzutowych waha się od 0,12% do 0,17% u psów i 0,03% u kotów [1, 2]. Mogą one pojawiać się w ścianie serca i uwypuklać się na zewnątrz albo występować jako masy w obrębie którejś z jam serca. Nowotworom najczęściej […]
Rozpoznawanie i leczenie jaskry u psów
Kiedy do gabinetu trafia pies z problemem okulistycznym, wywołuje to stres u lekarza weterynarii. Stwierdzenie objawów nasuwających podejrzenie jaskry zwykle poziom stresu znacznie podnosi. Takie doznania towarzyszą także lekarzom specjalizującym się w okulistyce. Wynika to z tego, że jaskra jest chorobą prowadzącą do ślepoty, a wynik leczenia jest zawsze niepewny. Co to jest jaskra? Jaskra […]
Tężyczka u psa
Pacjent: Odzia, berneński pies pasterski, samica, 7 lat. Wywiad: Pacjentka przyjęta o godzinie 1 w nocy, po porodzie naturalnym, który miał miejsce 6 dni wcześniej. Miot składał się z 10 szczeniąt, poród bez komplikacji. Opiekunowie zaobserwowali dyszenie, niepokój, suka nie mogła się podnieść. Czas trwania objawów ok. 2 godziny. Z wywiadu wynikało, że symptomy dotyczyły […]
Przypadek wybiórczego apetytu u kawii domowej jako manifestacja ukrytego ropnia zaoczodołowego – opis przypadku
Do gabinetu autorki trafiła pacjentka – kawia domowa rasy rozetka, niesterylizowana samica w wieku 4 lat. Przyczyną wizyty u lekarza weterynarii były postępująca od ponad tygodnia utrata masy ciała oraz wybiórczy apetyt skierowany jedynie na pokarmy o miękkiej konsystencji, z towarzyszącą znaczną apatią w zachowaniu. Z wywiadu wynikało, iż pacjentka leczona była w dniach poprzedzających […]
