Często podejmowanym sposobem leczenia jest ekstrakcja zęba bądź zębów. Publikowany artykuł przedstawia powody, cele oraz analizę ryzyka ekstrakcji metodą klasyczną – od strony jamy ustnej oraz poprzez osteotomię żuchwy. Podpowiada, kiedy i w jaki sposób wykonać ekstrakcję, omawia postępowanie pooperacyjne oraz doradza, jak postępować z niepożądanymi konsekwencjami. Główne założenia zostaną zobrazowane dzięki dwójce pacjentów – Tosi oraz Billemu, na przykładach których ukazany zostanie łańcuch decyzyjny wraz z postępowaniem.
Nauka
Techniki operacyjne na żuchwie królika w leczeniu schorzeń stomatologicznych, cz. 2
Mimo ogromnego postępu w medycynie królików anomalie stale rosnących zębów są wciąż jednymi z najczęściej rozpoznawanych przypadłości tych ssaków. Wśród nich około 55-60% stanowią schorzenia zębów żuchwy. Często podejmowanym sposobem leczenia jest ekstrakcja zęba bądź zębów. Publikowany artykuł przedstawia powody, cele oraz analizę ryzyka ekstrakcji metodą klasyczną – od strony jamy ustnej oraz poprzez osteotomię żuchwy. Podpowiada, kiedy i w jaki sposób wykonać ekstrakcję, omawia postępowanie pooperacyjne oraz doradza, jak postępować z niepożądanymi konsekwencjami. Główne założenia zostaną zobrazowane dzięki dwójce pacjentów – Tosi oraz Billemu, na przykładach których ukazany zostanie łańcuch decyzyjny wraz z postępowaniem.
Techniki operacyjne na żuchwie królika w leczeniu schorzeń stomatologicznych – Cz. I
W opracowaniach naukowych przy opisywaniu danego zęba lub zębów wykorzystuje się zmodyfikowaną numerację Triadana, podczas gdy klinicyści i praktycy używają numeracji bardziej praktycznej. W krajach anglojęzycznych przyjęło się używanie skrótu CT (cheek tooth), a w Polsce – I, P, M (incisor, premolar, molar).
Inwazje pierwotniaków u królików domowych
Rozwijający się w Polsce rynek zwierząt egzotycznych sprawia, iż wzrasta zapotrzebowanie na usługi specjalistyczne w zakresie chorób gadów, ptaków czy drobnych ssaków. Niestety, nadal niewiele uwagi przywiązuje się do inwazji pasożytniczych, szczególnie tych, które mają przebieg bezobjawowy.
Kamica nerkowa i niewydolność nerek u królika – opis przypadku
Od jakiegoś czasu właściciele obserwowali zmniejszony apetyt, coraz mniejszą aktywność ruchową. Od kilku dni nastroszony, praktycznie nie jadł i siedział w jednym miejscu. Brak śladów wypróżnień.
Żywienie królika domowego
Królik europejski (Oryctolagus cuniculus), należący do rzędu zajęczaków (Lagomorpha), dał początek królikom domowym, aktualnie jednym z najpopularniejszych zwierząt towarzyszących, a co za tym idzie – częstym pacjentom lekarzy weterynarii. Jednak wzrost popularności królików nie znalazł odzwierciedlenia w poziomie wiedzy na temat tego gatunku zarówno u właścicieli, jak i lekarzy weterynarii.
Zaczopowanie i rozszerzenie żołądka u królika domowego – etiopatogeneza, diagnostyka, postępowanie, profilaktyka i opis przypadków
Niesprzyjająca budowa anatomiczna i fizjologia żołądka, a tym samym zupełny brak możliwości wymiotowania, czyni króliki bardzo podatnymi na wszelkie problemy gastryczne. Spośród nich najgroźniejszy i zarazem bardzo często diagnozowany jest syndrom rozszerzenia żołądka. Jako przypadłość pierwotna związany jest z upośledzoną dynamiką tego narządu, z wadliwym jego opróżnianiem, zaś jako przypadłość wtórna powodowany jest m.in. ciałami obcymi, które nie mogą przedostać się przez barierę odźwiernika żołądka, czy powszechnym gastroenteritis.
Rak przejściowokomórkowy pęcherza moczowego w badaniu cytologicznym moczu u psa – opis przypadku
Pacjent skierowany na konsultację onkologiczną z rozpoznaniem histopatologicznym usuniętego guza skórnego: mastocytoma G2. Po 4 tygodniach od pierwszego zabiegu nowy guz średnicy 2 cm. Guz usunięto, zalecono chemioterapię. Ze względu na brak zgody właścicieli na leczenie wykonywano regularne kontrole: po 2 mies. od zabiegu w THERIOS stwierdzono niewielkie guzki przerzutowe w płucach, po kolejnym miesiącu pojawił się nowy guz skórny.
Zaburzenia w barierze naskórkowej u osobników chorych na atopowe zapalenie skóry
Skóra okrywa całe ciało żywego organizmu. Chroni przed niekorzystnymi warunkami środowiska, pełni rolę bariery przed różnymi patogenami, czynnikami potencjalnie chorobotwórczymi, ochrania głębiej położone narządy itp. Można stwierdzić, że jest największym „narządem organizmu”. Wyróżnia się w niej: naskórek, skórę właściwą i tkankę podskórną, które powiązane są strukturalnie i pełnią różne funkcje. Tam właśnie u psów czy […]
Zastosowanie terapii EHF w leczeniu gruczolakoraka szyi u psa. Przypadek kliniczny
Do przychodni trafiła 10-letnia wielorasowa suka o wadze 23 kg z guzami na szyi (fot. 1). Z wywiadu wynikało, że pierwszy guzek pojawił się około 10 miesięcy wcześniej. Został on usunięty bez badania histopatologicznego. Z czasem doszło do pojawiania się 3 nowych guzków o bardzo szybkim tempie wzrostu. W przeciągu 2 tygodni jeden z nich zaczął wrastać pod łopatkę, prowadząc do silnej kulawizny. Zdecydowano o natychmiastowym zabiegu. Umiejscowienie największego guza, jego rozmiary i ekspansja rokowały źle.
