Jak prawidłowo usunąć kleszcza z sierści psa?

Kleszcze stanowią poważne i realne zagrożenie zdrowotne zarówno dla ludzi, jak i zwierząt domowych: psów i kotów. Przez lata tematyka kleszczy obrosła w mity i niesprawdzone informacje dotyczące dróg transmisji pajęczaków, sposobu ich żerowania oraz metod usuwania kleszczy z ciała. W niniejszym materiale pragniemy rozwiać wątpliwości i wyjaśnić najważniejsze kwestie związane z zagrożeniami płynącymi z inwazji kleszczy. Zapraszamy!

Zdjęcie ilustracyjne / Adobe Stock

Najważniejsze informacje o kleszczach

Na świecie występuje około 900 gatunków kleszczy, z czego w Polsce można spotkać 19 rodzajów. Najbardziej popularnym kleszczem w naszym kraju jest kleszcz pospolity Ixodes ricinus.

Najczęściej kleszcze żerują na łąkach, przydrożnych krzakach, w lasach, wzdłuż ścieżek dla ludzi i zwierząt. Ostatnimi czasy coraz częściej można spotkać kleszcze na terenach miejskich: w parkach, na trawnikach, obiektach sportowych, lasach miejskich i przydomowych ogródkach.

Wbrew obiegowej opinii, kleszcze nie spadają na zwierzęta i ludzi z czubków drzew. Kleszcz atakuje z wysokości do 1,5 metra, z czubków traw, z wewnętrznej strony liści zwieszających się nisko nad ścieżkami, z gałązek krzaków i niskich gałęzi drzew. Pajęczaki są ślepe i nie widzą swoich ofiar, co jednak nie przeszkadza im w sprawnym wyczuwaniu i wyszukiwaniu ofiar. Kleszcze czują drżenie powierzchni ziemi pod nogami zwierząt i ludzi, wyczuwają dwutlenek węgla z oddechu, ciepło ciała i zapach.

Kiedy kleszcze są najbardziej aktywne?

Kleszcze żerują praktycznie cały rok. Ciepłe zimy sprzyjają aktywności pajęczaków. Tylko silne mrozy poniżej kilkunastu stopni mrozu oraz śnieg mogą zmniejszyć nadpopulację kleszczy. Nie wolno jednak zapomnieć, iż na wiosnę aktywność pajęczaków znacząco wzrasta. Kleszcze po zimowym poście pragną przystąpić do pożywiania się i rozmnażania.

W jaki sposób kleszcz zaraża swą ofiarę?

Ugryzienie kleszcza samo w sobie nie stanowi dla żywiciela większego problemu zdrowotnego. Ukąszenie nie jest ani bolesne, ani nie wywołuje reakcji swędzenia czy odczynu alergicznego, jak ma to miejsce w przypadku komarów czy pcheł.

Kleszcz jest wektorem chorób. Jeśli sam padł ofiarą groźnych patogenów, to jednocześnie stanowi poważne zagrożenie dla zwierząt, na których pajęczak żeruje.

Kleszcz wraz ze swą śliną przekazuje drobnoustroje do krwioobiegu żywiciela i w ten sposób zaraża ludzi i zwierzęta chorobami typu: borelioza czy babeszjoza.

Jak prawidłowo usunąć kleszcza z sierści psa?

Reguła pierwsza: przypadku zauważenia kleszcza na własnej skórze lub psiej, im szybciej usunąć, tym lepiej. Czas ma kluczowe znaczenie w rokowaniu po ukąszeniu kleszcza. Im dłużej bowiem kleszcz przebywa wczepiony w skórę, tym większe jest prawdopodobieństwo przeniesienia wraz ze śliną drobnoustrojów chorobotwórczych.

Reguła druga: kleszcza nie przypalamy, nie smarujemy ani w żaden sposób nie podważamy.

Reguła trzecia: nie wyciągamy kleszcza palcami, bo poprzez przypadkowe ściśnięcie korpusu pajęczaka możemy wprowadzić zawartość układu pokarmowego kleszcza do krwioobiegu i tym samym, spowodujemy zakażenie.

Reguła czwarta: po wyjęciu kleszcza z ciała nie wyrzucamy go, lecz przekazujemy do badania laboratoryjnego w celu diagnozy czy kleszcz był wektorem patogenów czy nie. Wczesna diagnoza pozwala na wprowadzenie szybkiego i skutecznego leczenia.

Etapy usuwania kleszcza:

• Rozchyl sierść w miejscu, gdzie pajęczak się wbił
• Złap kleszcza jak bliżej skóry
• Pewnym i stanowczym ruchem wyciągnij kleszcza ze skóry
• Posmaruj miejsce po usunięciu kleszcza preparatem dezynfekującym
• Włóż pajęczaka do zamykanego pojemnika i wyślij/zanieś do laboratorium

Jakie przyrządy do usuwania kleszcz warto mieć w domu?

• Rękawiczki jednorazowe
• Pęseta/kleszcze/przyrząd do usuwania kleszczy
• Płyn do dezynfekcji
• Pudełko/pojemnik/słoiczek na wyciągniętego ze skóry kleszcza