Dodano: 21.03.2021, Kategorie: Porady i Ciekawostki, Psy

Jak ochronić psa przed dirofilariozą skórną?

Jedną z konsekwencji ocieplenia klimatu w Polsce jest wzrost zagrożenia chorobami uważanymi do niedawna za schorzenia typowe dla regionów tropikalnych lub subtropikalnych. Wyjazdy wakacyjne i podróże z psami do krajów południowych nie są już jedynym sposobem zarażenia siebie i swojego czworonożnego podopiecznego egzotyczną chorobą przenoszoną przez komary – dirofilariozą.

Zdjęcie ilustracyjne Adobe Stock

Czym jest dirofilarioza?

Dirofilarioza jest chorobą pasożytniczą wywoływaną przez dwa rodzaje nicieni z gatunku Dirofilaria.

immitis wywołuje swą aktywnością dirofilariozę sercowo-płucną, a D. repens – atakuje tkanke podskórną.

Do niedawna, bo do 2009 roku uważano dirofilariozę za chorobę występującą wyłącznie w krajach o ciepłym, wilgotnym klimacie, lecz od 11 lat każdego roku w Polsce przypadków dirofilariozy u psów stale przybywa.

Obecnie każdy przypadek guzów podskórnych u psa zaleca się badać w kierunku rozpoznania i wykluczenia D. repens.

Komary – żywiciel pośredni pasożyta i wektor chorobotwórczy

Komary są jednym z najliczniejszych i najbardziej skutecznych wektorów chorobowych na świecie. Niezwykła liczebność owadów, niewielki rozmiar i mnogość gatunków pozwalają im na żerowanie na praktycznie wszystkich rodzajach ssaków (przez zwierzęta po ludzi).

Samice komara pożywiają się krwią kręgowców, by móc złożyć jaja, a jednocześnie przenoszą wiele groźnych dla zdrowia patogenów.

Gorączka Zachodniego Nilu, malaria, denga, Zika, leiszmanioza i dirofilarioza – to jedne z najgroźniejszych dla życia i zdrowia chorób przenoszonych przez komary.

W jaki sposób rozwija się dirofilarioza u psa?

Podróżujący w ciepłe regiony turyści najchętniej zabierają ze sobą psy i to właśnie te zwierzęta są najczęściej atakowane przez komary zainfekowane nicieniami Dirofilaria.

Nicienie Dirofilaria do odbycia pełnego cyklu rozwojowego potrzebują kilku warunków:

Żywiciela pośredniego – samicę komara
Żywiciela ostatecznego – psa, fretkę, kota (człowiek jest żywicielem przypadkowym, w organizmie ludzkim pasożyt nie dokonuje przemiany i nie będzie się rozmnażał)
Odpowiednio wysoką temperaturę zewnętrzną (18 – 23^oC)
Czas – 2 – 3 tygodnie (im cieplej jest na zewnątrz, tym szybciej przebiega przeobrażenie pasożyta)

repens, nicień odpowiedzialny za podskórną odmianę dirofilariozy wnika do krwioobiegu psa podczas pożywiania się zainfekowanej samicy komara. Dorosła postać nicienia osiąga w organizmie zwierzęcia od 5 do 30 cm, natomiast mikrofilarie, inna postać pasożyta krążą we krwi psa i są pobierane przez pożywiającego się komara.

Komar jest niezbędny pasożytowi do przeobrażenia się w inwazyjną postać larwy. Samica komara wkłuwając się w skórę ofiary najpierw wpuszcza niewielką ilość śliny. Substancja ta ma za zadanie nie dopuścić do krzepnięcia krwi. Jednocześnie ze śliną przenika do krwioobiegu pasożyt w postaci larwalnej.

W zależności od gatunku, gdy nicienie Dirofilaria przedostaną się do krwioobiegu żywiciela ostatecznego, przemieszczają się do tkanek podskórnych – Dirofilaria repens lub do tętnicy płucnej i komory serca – Dirofilaria immitis

Dirofilaria repens – dirofilarioza tkanek podskórnych

Dirofilarioza podskórna przeważnie jest diagnozowana przypadkowo, podczas wizyty w klinice weterynaryjnej spowodowanej inną przyczyną, np. sterylizacją lub badaniami okresowymi.

Nicienie bytują w tkankach podskórnych psa tworząc niewielkie, niebolesne guzy. Oprócz zmian skórnych pies manifestuje obecność pasożyta świądem, a na skórze zwierzęcia można zaobserwować rumień, grudki, miejscowe wyłysienie i zgrubienia.

Rozpoznanie dirofilariozy podskórnej jest dokonywane podczas badania USG i laboratoryjnych testów próbek skóry chorobowo zmienionej.

Czy dirofilariozę podskórną można wykryć testem z krwi?

Wprawdzie istnieje badanie krwi (test Knotta), które wykazuje obecność mikrofilarii we krwi psa, lecz z powodu różnych faz rozwojowych nicienia, test ten może przynieść wynik fałszywie ujemny.