Zwykłe drapanie się czy świąd u psa? Poznaj objawy świądu u psa

Każdy pies czasami się drapie. To zupełnie normalne. Psy, podobnie jak inne zwierzęta obdarzone zmysłem dotyku czasami czują potrzebę podrapania się w swędzące miejsce na ciele. Problem jednak rozpoczyna się w momencie, gdy sporadyczne drapanie przekształca się u psa w kompulsywną, prowadzącą do samouszkodzenia skóry, czynność.

Kiedy jednak zwykłe, niewinne drapanie staje się świądem u psa? Jakie mogą być potencjalne przyczyny świądu? Zapraszamy do dalszej części artykułu, w którym zmierzymy się z tematyką świądu u psa.

Jak odróżnić drapanie się od świądu?

Świąd u psa jest stanem, gdy incydentalne drapanie się u zwierzaka przeradza się w formę patologiczną, prowadzącą do dalszego pogarszania kondycji zdrowotnej.

Do najczęściej obserwowanych symptomów świądu u psa należy:

• gwałtowna, kompulsywna czynność drapania się połączona z nerwowym zachowaniem zwierzęcia, takim jak skomlenie, szukanie sobie miejsca, warczenie
• obniżenie nastroju i niechęć do zabawy
• szukanie przedmiotów (mebli, krzaków) o ostrych krawędziach i ocieranie się o nie w celu przyniesienia sobie ulgi od świądu
• brak apetytu
• niechęć do kontaktów z opiekunem
• zmiany dermatologiczne w swędzących miejscach: zaczerwieniona skóra, krosty, wykwity skórne, strupy, ropiejące rany, wyłysienia
• wygryzanie i wylizywanie swędzących miejsc na skórze
• infekcje wtórne skóry – spowodowane wnikaniem w naruszoną drapaniem skórę drobnoustrojów pochodzenia grzybicznego, bakteryjnego, wirusowego, co pogłębia zły stan skóry i znacznie utrudnia proces leczenia
• pochylanie, potrząsanie i ocieranie się głową o meble i wystające przedmioty
• opcjonalnie: wydzielina z przewodów słuchowych

Źródła świądu u psa

Przyczyn świądu u psa może być bardzo wiele. Stawianie samodzielnej diagnozy w domu, bez konsultacji z lekarzem weterynarii może zakończyć się w najlepszym razie opóźnieniem w podjęciu leczenia, a w najgorszym, poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi dla psa.

Poniższe informacje dotyczące potencjalnych przyczyn świądu u psa należy potraktować czysto informacyjnie. Tylko wykwalifikowany lekarz weterynarii w oparciu o dokładny wywiad z opiekunem zwierzęcia oraz po wykonaniu badań może decydować o postawieniu diagnozy i planowaniu leczenia.

Przyczyn świądu u psa można się doszukiwać w:

• inwazji pasożytów zewnętrznych – pchły, wszy, wszoły to ektopasożyty żerujące na krwi kręgowców. Psy są jednym z najbardziej powszechnych żywicieli dla pasożytów zewnętrznych. Podczas pobierania krwi z układu krwionośnego zwierzęcia, pasożyty te przebijają się przez skórę, wywołując silny świąd. Inny rodzaj ektopasożyta, świerzbowiec drążący oraz uszny żywią się wysiękiem z wykonanych przez siebie ran w skórze lub martwym naskórkiem. Świerzbowiec drążący ryje w naskórku żywiciela korytarze i kanały, by składać w nich jaja, co prowadzi do silnych stanów zapalnych skóry i wywołuje potrzebę drapanie się u psa
• ataku owadów, takich jak komary, meszki, osy czy szerszenie. W większości przypadków zwykłe ukąszenie owada nie powinno prowadzić do świądu, lecz w rzadkich przypadkach, gdy pies jest uczulony na jad owada, może wystąpić silna reakcja alergiczna i świąd
• reakcji alergicznej – alergia to największy zbiór przyczyn prowadzących do świądu u psa i jednocześnie najtrudniejszy do precyzyjnego zdiagnozowania. Źródłem niepożądanej reakcji alergicznej u psa może być wiele czynników: od pyłków traw, przez barwniki w karmie, uczulające związki chemiczne ze środków higienicznych używanych na co dzień w domu, po kurz i roztocza
• atopowym psim zapaleniu skóry APZS – to jedna z przyczyn świądu o podłożu alergicznym, lecz wymagająca z powodu powszechności występowania i trudności w zwalczeniu, szczególnego wyróżnienia. APSZ występuje u psa, gdy zwierzę jest nadwrażliwe na białko ze śliny pchły. Silny świąd u psa występuje w bezpośredniej reakcji na ukąszenie pchły. Trudność w rozróżnieniu tej szczególnej formy alergii oraz czasochłonne i pracochłonne czynności mające na celu wytępienie pcheł w mieszkaniu czy domu powodują, iż niezwykle trudno pokonać tę formę świądu. Pchły bowiem posiadają bardzo silne mechanizmy ewolucyjne pozwalające im przetrwać w niesprzyjającym środowisku wiele miesięcy. Nawet dokładne i częste sprzątanie mieszkania długo nie usunie wszystkich form przetrwalnikowych ektopasożyta z otoczenia psa
• nadwrażliwości psa na czynniki stresujące
• stanach zapalnych i infekcjach pochodzenia bakteryjnego, grzybicznego czy wirusowego.

Diagnostyka świądu u psa

Tak jak wspominaliśmy we wcześniejszej części artykułu, postawienie prawidłowej diagnozy w przypadku świądu u psa nie jest prostym zadaniem nawet dla specjalisty, czyli lekarza weterynarii. Szczególną rolę w diagnostyce świądu pełni opiekun zwierzęcia. To on bowiem ma wiedzę na temat sposobu żywienia czworonoga, tryby życia czy nawyków podopiecznego.

Szykując się do wizyty w gabinecie weterynaryjnym należy przygotować się na następujące pytania ze strony lekarza:

• Czy świąd u psa ma związek ze zmieniającymi się porami roku?
• Czy inne zwierzęta w domu wykazują podobne objawy?
• Jaki rodzaj karmy pies spożywa i czy były ostatnio podejmowane próby zmiany sposobu żywienia?
• Czy pies miał bezpośredni kontakt z preparatami chemicznymi, takimi jak środki ochrony roślin, środki niszczące chwasty, chemia domowa?
• Czy pies ma kontakt z trującymi roślinami?

Sposoby leczenia świądu u psa

Plan leczenia świądu u psa jest ściśle związany z ustaleniem przyczyn uporczywego drapania się. W zupełnie inny sposób podchodzi się do eliminacji świądu wywołanego atakiem ektopasożytów, a inaczej, gdy przyczyną dolegliwości jest alergia pokarmowa.

Niemniej lekarz weterynarii ma do dyspozycji szeroki wachlarz czynności w celu zbadania przyczyn świądu i podjęcia leczenia.

Do częstych czynności związanych z diagnostyką i leczeniem świądu psa należą:

• Testy skórne w kierunku rozpoznania rodzaju alergii
• Badania serologiczne
• Testy laboratoryjne próbek skóry
• Badania cytologiczne
• Dieta eliminacyjna
• Badanie struktury włosa
• Konsultacja behawioralna

Redakcja – Zachir i Aisha