Kiedy podać psu tabletkę na odrobaczanie?

Choroby pasożytnicze wywoływane zarówno przez endo-, jak i ektopasożyty przytrafiają się prawie 85% zwierząt towarzyszących. Opiekunowie psów czy kotów często są zaskoczeni diagnozą lekarza weterynarii. Przekonani, iż ich pupil jest w wystarczającym stopniu pielęgnowany, nie zdają sobie sprawy, iż robaki mogą dokonać inwazji nawet w przydomowym ogródku lub dosięgnąć kota, który nigdy nie opuścił mieszkania. Jak to możliwe? W jaki sposób pasożyty atakują psy i koty? Jak można temu zaradzić? Co podać psu: tabletkę czy krople? Zapraszamy do dalszej lektury!

Zdjęcie ilustracyjne / Adobe Stock

Rodzaje pasożytów zwierzęcych

Zwierzęta domowe mogą zostać zaatakowane przez pasożyty zewnętrzne, do których zaliczamy pchły, kleszcze, wszy, wszoły, świerzbowce (drążący i uszny) i nużeńce lub pasożyty jelitowe, takie jak: tasiemce (bąblowiec, psi), nicienie (glisty, tęgoryjce, włosogłówki) i wiciowce (lamblie)

W jaki sposób pasożyty przedostają się do organizmu żywiciela?

Pasożyty atakują drogą:

• pokarmową – w przypadkowo zjedzonym, zanieczyszczonym jajami czy larwami pokarmie, glebie, roślinach, wodzie. W wyniku zjedzenia upolowanego zwierzęcia, gryzonia czy ptaka, w narządach których przebywają uśpione formy pasożyta. Wrota układu pokarmowego są najczęstszym sposobem inwazji robaków jelitowych.
• laktogenną – gdy szczenięta lub kocięta piją mleko matki zarażonej robakami jelitowymi. Pasożyty przenikają w pokarmie matki do organizmu młodych.
• prenatalną – niektóre pasożyty wewnętrzne przebywają w otorbionej, uśpionej formie w narządach suki. Jeśli samica psa zajdzie w ciążę, burza hormonalna wywołana odmiennym stanem aktywuje pasożyta, który poprzez naczynia krwionośne przedostaje się do worka owodniowego i infekuje miot. Ten rodzaj zarażenia dotyczy psów.

Uwaga! Każda suka przed kryciem powinna być zabezpieczona preparatami przeciwdziałającymi i zwalczającymi pasożyty wewnętrzne. Nie jest to jednak zabezpieczenie stuprocentowe. Jeśli kiedykolwiek wcześniej samica była zainfekowana robakami jelitowymi, istnieje duże prawdopodobieństwo, że miot będzie zarażony. Niezależnie od profilaktyki bezpośrednio przed kryciem.

• bezpośredniego kontaktu – przypadkowy, przelotny kontakt z zarażonym zwierzęciem wystarcza do przekazania np. świerzbowca drążącego czy usznego. Podobnie jest w przypadku używania tych samych grzebieni, szczotek czy posłań. Ten rodzaj transmisji dotyczy głównie pasożytów zewnętrznych.
• wektorową – gdy pasożyt odmiennego gatunku (np. kleszcz, pchła, wszoła, komar) przenosi na swego żywiciela innego pasożyta (np. tasiemiec psi, nicień sercowy) lub chorobę wektorową (np. babeszjozę, boreliozę).

Jakie zagrożenia zdrowotne powodują pasożyty?

Niektóre pasożyty nie powodują u swego żywiciela większego uszczerbku na zdrowiu i nie manifestują swej obecności w wyraźny sposób. Zasada działania pasożytów polega bowiem raczej na współżyciu niż na doprowadzeniu żywiciela do wycieńczenia i śmierci. Niestety, w przypadku zwierząt młodych, słabszych, w starszym wieku lub gdy układ immunologiczny musi się zmagać z innymi przypadłościami, pasożyty mogą kazać się wręcz zabójcze dla organizmu.

Do najczęściej spotykanych oznak chorobowych wywołanych inwazją pasożytów należą:

• wycieńczające biegunki
• wymioty
• problemy z funkcjonowaniem narządów wewnętrznych
• zaburzenia układu neurologicznego, pokarmowego, sercowego, oddechowego
• problemy z poruszaniem się
• spadek masy ciała
• anemia
• zaburzenia rozwojowe u szczeniąt i kociąt

Profilaktyka przeciw pasożytom wewnętrznym

Psa można zabezpieczyć przeciw pasożytom wewnętrznym za pomocą:

• preparatów doustnych – tabletki, krople, zawiesiny, pasty
• obroży nasączonej preparatem owadobójczym
• preparatu typu spot on
• sprayów
• kropli aplikowanych na skórę

Preparaty w postaci tabletek doustnych przeciwdziałają inwazji pasożytów zewnętrznych, takich jak: kleszcze i pchły oraz większości robaków jelitowych. W zależności od producenta działają od pięciu do dwunastu tygodni.

Obroże przeciwpchelne i zapobiegające wkłuciu kleszczy zakłada się dość ściśle na szyję psa, tuż przy skórze. Czas działania parasola ochronnego: do kilku miesięcy, w zależności od producenta.

Krople doustne działają przez kilka tygodni od aplikacji i zabezpieczają organizm psa przed endo- i ektopasożytami.

Spraye rozpyla się nad sierścią psa, by preparat chronił psa doraźnie, podczas spaceru po łące, lesie czy miejscach, gdzie istnieje ryzyko ataku kleszczy.

Krople typu spot on to wygodny, choć krótkotrwały sposób ochrony przed pasożytami zewnętrznymi. Oleiste krople aplikuje się na kark zwierzęcia, bezpośrednio na skórę, w miejscu, gdzie nie dosięgnie skóry językiem. Czas działania: do 4 tygodni.