Odrobaczanie – podstawa opieki nad psem

Pies to ciekawskie stworzenie. Świat wokół niego pełen jest fascynujących zapachów i niewidzialnych dla nas, ludzi informacji. Codzienny spacer to dla naszego czworonoga prawdziwa podróż w nieznane. Niestety, każdy spacer może również nieść ze sobą ryzyko zarażenia psa pasożytami. W dzisiejszym artykule przybliżymy tematykę robaków u psów oraz podpowiemy jak często odrobaczać psa. Zapraszamy!

Opieka nad psem nie powinna ograniczać się wyłącznie do regularnego karmienia, czynności pielęgnacyjnych i wychodzenia na spacer. Oprócz miłości i uwagi, jaką obdarzamy naszych futrzastych przyjaciół, nie wolno zapomnieć o istotnych kwestiach zdrowotnych – profilaktyce przeciw pasożytom. W dzisiejszym artykule poruszymy ważny temat, odrobaczanie psów.

Czy robaki grożą mojemu psu?

Tak, robaki zagrażają również Twojemu psu! Lekarze weterynarii często spotykają się z zaskoczeniem u opiekunów psów, gdy ci dowiadują się, że ich podopieczni zarazili się robakami.

Najczęściej lekarze słyszą, że przecież piesek jest czysty, dobrze karmiony, starannie czesany i kąpany. Niestety, nawet najbardziej zadbany pies może stać się celem inwazji pasożytów.

Pasożyty zagrażające psom można spotkać w każdym miejscu: w przydomowym ogródku, na spacerze w lesie, w parku, na osiedlowym trawniku.

Wystarczy, że pies zje źdźbło trawy pokryte jajami pasożyta, wypije wodę z kałuży zainfekowanej pierwotniakami lub zostanie ugryziony przez pchłę noszącą w sobie wczesne stadium tasiemca.

Wiedza o pasożytach wewnętrznych i zewnętrznych zagrażających psom, pomaga w utrzymaniu zwierzaka w dobrym zdrowiu oraz w skutecznym zwalczaniu chorób pasożytniczych.

Podstawą opieki zdrowotnej psów jest przede wszystkim profilaktyka, czyli stosowanie się do kalendarza szczepień i harmonogramu odrobaczania.

Czemu należy odrobaczać psa?

Nieleczona robaczyca u psa może prowadzić do znacznego pogorszenia stanu zdrowia zwierzęcia, wyniszczenia organizmu, anemii, wycieńczających biegunek ze śmiercią psa włącznie. Najbardziej narażone na niekorzystne skutki zarobaczenia są szczenięta, psi seniorzy i osobniki chore lub słabe.

Drogi inwazji pasożytów

• Droga pokarmowa

Pasożyty wykorzystują nawyki żywieniowe i zwyczaje zwierząt, by dostać się do ich organizmu. Pies pijąc skażoną wodę z kałuży czy stawu, zjadając trawę, owoce, glebę, mięso zarażone jajami pasożytów, wprowadza je do własnego wnętrza. Szczególnym przypadkiem jest tasiemiec psi Dipylidium caninum, który wykorzystuje do inwazji innego pasożyta, pchłę, wszę lub wszołę. Tasiemiec infekuje insekty jajami z agresywną formą larwy. Gdy zarażona pchła zaczyna żerować na skórze zwierzęcia, wywołuje swoją aktywnością świąd. Pies gryzie sierść i skórę w miejscu ukąszenia przez ektopasożyta, przypadkowo, niejako, przy okazji, pochłania jaja tasiemca.

• Droga wektorowa

Wektorem, czyli pośrednikiem patogenów są inne pasożyty, np. komary lub kleszcze. Komar zarażony nicieniem sercowym Dirofilaria immitis żerując na psie, jednocześnie wprowadza pasożyta do krwioobiegu zwierzęcia. Kleszcze z kolei są wektorem groźnych chorób odkleszczowych, takich jak babeszjoza i borelioza.

• Droga laktogenna

Szczenięta mogą zarazić się pasożytami pijąc mleko zainfekowanej matki.

Dlatego proces szczepienia i odrobaczania miotu powinien zawsze obejmować karmiącą sukę.

• Zarażenie w okresie prenatalnym

Miot może zostać zarażony pasożytami jelitowymi już na etapie życia płodowego. Dzieje się tak w przypadku, gdy w narządach wewnętrznych suki zdążyły się otorbić jaja pasożytów. Jeśli taka samica zostanie zapłodniona, w wyniku burzy hormonalnej pasożyt się aktywuje i poprzez pępowinę przedostaje się do organizmu płodu. Szczenięta rodzą się już zarobaczone.

Jakie rodzaje patogenów zagrażają psom?

Endopasożyty – pasożyty wewnętrzne

• Tasiemce

Tasiemiec psi, bąblowiec, kręćkowy

• Nicienie

Glista psia, tęgoryjce, włosogłówki, robaki sercowe i płucne

• Pierwotniaki

Ektopasożyty – pasożyty zewnętrzne

• Kleszcze
• Wszy
• Wszoły
• Świerzbowce
• Nużeńce

Kalendarz odrobaczania psa

Do najczęściej zadawanych lekarzom weterynarii pytań należy: Kiedy pierwszy raz powinienem odrobaczyć psa?

Odpowiedź na to pytanie jest złożona. Z całą pewnością, postanowienie o odrobaczaniu powinno być poprzedzone wizytą w klinice weterynaryjnej. Lekarz podejmie decyzję o odrobaczaniu na podstawie wieku psa, jego kondycji fizycznej, sposobu żywienia oraz stylu życia.

Wiek psa

Szczenięta powinny być pod szczególną opieką lekarza weterynarii. Z powodu ryzyka zakażenia miotu w fazie prenatalnej, konieczne jest podanie szczeniętom pierwszej dawki preparatu odrobaczającego po ukończeniu przez malucha dwóch tygodni życia. Następnie czynność odrobaczania należy powtarzać co 14 dni, aż do odstawienia od matki i kontynuować jeszcze dwa tygodnie. Starsze szczenięta powinny być odrobaczane co miesiąc, do ukończenia sześciu miesięcy życia.

Kondycja psa

Jeśli szczenię jest masywnie zainfekowane pasożytami wewnętrznymi, może być konieczne w pierwszej kolejności przywrócenie sił osłabionemu organizmowi (np. kroplówka), a dopiero potem odrobaczanie.

Sposób żywienia

Psy karmione surowym mięsem i podrobami oraz pracujące (np. myśliwskie) są narażone na przypadkowe połknięcie zarażonego pasożytami mięsa. Takie zwierzęta powinny mieć indywidualny harmonogram odrobaczania i szczepienia.

Styl życia

Psy powyżej roku powinny być poddawane procesowi odrobaczania co trzy miesiące. Wyjątkiem są suki przed kryciem, matki karmiące, psy wystawowe, hodowlane, żyjące na zewnątrz, policyjne, ratownicze i myśliwskie.

Zabezpieczanie przeciw ektopasożytom

Zabezpieczenie przeciw ektopasożytom (zewnętrznym) powinno być prowadzone regularnie przez opiekuna przez cały rok, niezależnie od kalendarza szczepień i formy aktywności zwierzęcia. Odpowiednie preparaty można bezpiecznie kupić w klinice weterynaryjnej lub w sklepach zoologicznych. W razie wątpliwości zalecamy konsultację z lekarzem weterynarii.

Środki przeciwdziałające pasożytom zewnętrznym można nabyć w formie:

• Obroży przeciw pchłom i kleszczom
• Kropli w aplikatorze (preparaty typu spot-on) podawane na skórę karku zwierzęcia
• Spraye
• Tabletki doustne