Skuteczne sposoby na odpchlenie psa

Przypuszczalnie każdy opiekun psa choć raz zetknął się z inwazją pcheł. Ten mały, bezskrzydły, żywiący się krwią owad to najbardziej powszechny pasożyt zewnętrzny na świecie. Walka z pchłami nie powiedzie się, jeśli nie poznamy bliżej tego niewielkiego, lecz niebezpiecznego wroga.

Jak wygląda cykl rozwojowy pcheł i czemu tak trudno pozbyć się ektopasożytów, jeśli raz zagoszczą w środowisku psa? Jak można skutecznie zwalczyć pchły? Zapraszamy do dalszej części artykułu, w którym odpowiemy na powyższe pytania.

Zdjęcie ilustracyjne / Adobe Stock

Pchła psia Ctenocephalides canis

Pchła psia żyje na świecie od 60 mln lat. Owad ten należy do gatunku kosmopolitycznego, a to znaczy, że spotkać go można praktycznie na każdej szerokości geograficznej. Pchła żywi się krwią ciepłokrwistych, czyli psów, kotów, zwierząt leśnych, ptaków i wielu innych przedstawicieli świata zwierząt.

Wprawdzie człowiek należy do ssaków o ciepłej krwi, lecz rzadko pada ofiarą pchły psiej z powodu niższej temperatury ciała, zwyczajów higienicznych i noszonych ubrań.

Samiec pchły mierzy od 1,5 do 2 milimetrów, a samica dochodzi do 3 milimetrów długości. Wprawdzie pchły nie posiadają skrzydeł, lecz dzięki niezwykle silnym mięśniom potrafią skakać na ogromne odległości.

Specjalna konstrukcja mięśni pchły pozwala im na wykonanie bez odpoczynku do 30 tysięcy skoków, a każdy z nich można by porównać do skoku człowieka na wysokość 300 metrów.

Pchła posiada ponadto niezwykłe umiejętności przetrwania w niesprzyjających okolicznościach. Pozostawiona w środowisku zewnętrznym bez pożywienia, potrafi czekać na nowego żywiciela półtora roku!

Cykl życiowy pchły

Cykl rozwojowy pchły zależy od dostępności do krwi żywiciela oraz od czynników takich jak temperatura i wilgotność.

W środowisku naturalnym cykl życiowy pchły był uzależniony od pór roku, lecz obecnie, gdy zwierzęta towarzyszące przeniosły się do ogrzewanych pomieszczeń, nic nie stoi na przeszkodzie, by okres rozwojowy przedłużył się do pełnych 12 miesięcy.

Pchła rozpoczyna żerowanie natychmiast po przedostaniu się na żywiciela. Na sierści zwierzaka lub w jego otoczeniu widać ciemne grudki. To odchody pcheł.

Ciemny kolor odchodów wskazuje, iż znajduje się w nich dużo krwi ofiary. Pełnią one ważną rolę w cyklu życiowym pchły, gdyż stanowią pożywienie dla larw.

Samica pchły składa w ciągu życia kilka tysięcy jaj.

Przyjmuje się, że kilka procent osobników żeruje stale na sierści zwierzęcia, pozostałą część stanowią inne formy pasożyta: jaja, larwy i poczwarki. Przebywają one w najbliższym otoczeniu zwierzęcia (posłanie, koce, szczeliny podłogi, dywany, wykładziny). Dorosła postać pchły ma duże zdolności do przeżycia bez żywiciela (do 1,5 roku), natomiast postać larwalna, ukryta w szczelinach i włóknach dywanów – do kilku miesięcy bez pożywienia.

To ważna informacja dla opiekunów, którzy toczą batalię z inwazją tych ektopasożytów.

Regularne sprzątanie otoczenia psa, pozbycie się materiałowych wykładzin i dywanów, odkurzanie, a przede wszystkim systematyczne stosowanie preparatów przeciw pchłom pozwoli pokonać pasożyta.

Pchła psia – zagrożenia zdrowotne

• Anemia – u młodych psów lub zwierząt o obniżonej odporności
• Wtórne infekcje bakteryjne i grzybiczne spowodowane zadrapaniami i świądem
• Choroby wektorowe – np. tasiemczyca
• Pchle Atopowe Zapalenie Skóry

Objawy inwazji pcheł u psa

Pies bardzo wyraźnie sygnalizuje swoim zachowaniem, iż zmaga się z inwazją pasożyta.

Pierwszym i najbardziej widocznym objawem jest świąd. Pies drapie się konwulsyjnie, głównie w okolicach brzucha, ogona, uszu i pleców. Bardzo często jednocześnie wygryza swędzące miejsca, czym doprowadza skórę do otwartych ran i skaleczeń. Bardzo łatwo w tej sytuacji o nadkażenie bakteryjne i grzybiczne, co tylko potęguje dyskomfort psychiczny i fizyczny zwierzaka.

Drapaniu często towarzyszy spadek nastroju, wyraźne zdenerwowanie, niepokój, skomlenie.

Na posłaniu lub jasnej sierści psa widać czarne, drobne grudki lub dojrzałe osobniki.

W domowych warunkach można przeprowadzić szybki i stosunkowo pewny test na obecność tego ektopasożyta.

Należy mokrą chusteczką papierową przyłożyć do skóry psa w miejscu, gdzie zauważone zostały czarne grudki. Jeśli na materiale pojawi się krew, to będzie oznaczać, iż ciemne grudki to odchody pcheł.

Jak pokonać pchły?

Walka z pchłami nie jest tak prosta, jak się wydaje.

Jeśli już raz opanowały otoczenie zwierzęcia, będzie potrzebna staranność i konsekwencja w usunięciu wszystkich form pcheł, które mogły zagnieździć się w szczelinach podłogi czy wśród włókien dywanu.

W myśl zasady, iż lepiej zapobiegać niż leczyć, zalecamy regularne stosowanie preparatów zwalczających pchły u zwierząt domowych.

Należy pamiętać, że wszystkie zwierzęta domowe powinny być otoczone parasolem ochronnym przeciw pasożytom.