Clumber spaniel – dobry, silny pies myśliwski

Nazwa: Clumber spaniel

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania

Klasyfikacja FCI: grupa VIII, sekcja 2

Wzorzec FCI nr: 109

Wielkość: duża

Wysokość w kłębie: pies 48 – 50 cm; suka 42,5 – 48 cm

Waga: pies 29,5 – 34 kg, suka 25 – 29,5 kg

Szata: obfita, przylegająca, jedwabista i prosta; dobrze owłosione łapy i klatka piersiowa.

Maść: preferowane białe z cytrynowymi znaczeniami; znaczenia pomarańczowe są dopuszczalne. Niewielkie znaczenia na głowie i piegi na kufie.

Długość życia: ok. 14 lat

Clumber spaniel to pies o flegmatycznym usposobieniu i silnej determinacji do pracy. Jest wyspecjalizowanym psem myśliwskim, którego cechują ogromna pasja łowiecka i wytrzymałość. Pod względem eksterieru wyraźnie różni się od innych typów spanieli. Jest grubokościsty i dobrze umięśniony. Bez wątpienia jest najcięższym i najbardziej masywnym psem ze wszystkich przedstawicieli tej rasy.

Historia i pochodzenie rasy clumber spaniel  

Clumber spaniel to bardzo stara rasa, której pochodzenie nie jest do końca wyjaśnione. Przypuszcza się, że w żyłach clumber spaniela płynie krew takich ras, jak basset francuski i spaniel alpejski (obecnie wymarły). Niewykluczone, że udział w tworzeniu rasy miał również bloodhound i bernardyn.

Najprawdopodobniej clumber spaniel pochodzi z obszarów Francji. Na obszarach Anglii, dokładnie w Nottinghamshire, pojawił się w czasach rewolucji francuskiej (II poł. XVIII w.). Nazwa rasy wywodzi się od Clumber Parku, gdzie została sprowadzona przez księcia de Noailles, by uchronić ją przed wyginięciem. Książę Newcastle podjął jej planową hodowlę w Wielkiej Brytanii. Na przestrzeni wieków clumber spaniel był bardzo cenionym psem myśliwskim, zarówno przez francuską, jak i angielską arystokrację. Wielkimi pasjonatami rasy były takie osobistości, jak książę Albert oraz jego syn, król Edward VII. Szczególnie ceniona była przez króla Jerzego V, który był zapalonym myśliwym i z dumą kontynuował tradycję polowania z psem tej rasy na ptactwo.

Do połowy XIX w. ich populacja nie była zbyt liczna, bowiem osobniki utrzymywane były tylko przez szlacheckie rody. W 1872 r. opracowano pierwszy wzorzec rasy, a jej popularność wzrosła w okresie organizowania pierwszych wystaw. W tym czasie trafiła do Stanów Zjednoczonych, gdzie po dziś dzień cieszy się popularnością i jest doceniana za swą użytkowość. Clumber spaniel to typowy pies użytkowy, trzymany głównie przez myśliwych, którzy cenią jego wytrzymałość i ogromną pasję łowiecką. Obecnie, pomimo swojej długiej historii, clumber spaniel w Anglii oraz pozostałych krajach jest stosunkowo rzadką rasą, a co za tym idzie trudną w hodowli.

Charakter i użytkowość rasy

Podstawowym zadaniem clumber spaniela jest wyszukanie i wypłoszenie zwierzyny z zarośli.

Psy tej rasy uwielbiają pływać. Mają naturalną zdolność aportowania z ziemi i wody. Są opanowane i niezawodne. Odznaczają się znakomitym węchem. Ich ogromnym atutem jest to, że pracują bezgłośnie, dzięki czemu są w stanie podejść blisko do zwierzyny.

Clumber spaniel jest bardzo inteligentny, spokojny i łagodny. Szybko się uczy, ale bywa uparty i niezależny. W wychowaniu potrzebuje konsekwencji i zaangażowania ze strony właściciela. Szczególną uwagę należy zwrócić na prawidłową socjalizację. Wymaga bliskiego kontaktu z człowiekiem, przy czym często na swojego pana wybiera tylko jednego członka rodziny. W stosunku do ludzi i zwierząt nie wykazuje agresji, względem obcych jest powściągliwy i nieufny. Clumber spaniel ma bardzo żywy temperament i z pewnością nie jest to pies dla każdego. Wymaga doświadczonego właściciela. Szczególnie polecany jest dla myśliwych, ludzi o średniej aktywności oraz rodzin ze starszymi dziećmi. Powinien być trzymany w mieszkaniu bądź domu, ale nie w kojcu. Rasa podlega próbom pracy.

Problemy zdrowotne rasy clumber spaniel  

Clumber spaniel to ciężka, masywna i długo rozwijająca się rasa. Cechy te sprzyjają nieprawidłowościom układu mięśniowo-szkieletowego. Dotyczy to w szczególności osobników w młodym wieku, w czasie intensywnego wzrostu – między 6 a 12 miesiącem życia.

Clumber spaniel wykazuje predyspozycje do takich chorób dziedzicznych, jak:

• dysplazja stawów biodrowych i łokciowych,
• zwichnięcie rzepki,
• niedobór dehydrogenazy pirogronianowej.

U osobników z predyspozycją do wymienionych schorzeń wpływ na rozwój oraz dalszy przebieg mają zarówno sposób żywienia, jak i nadmierny wysiłek.

Słabą stroną clumber spaniela są długie, zwisające uszy, a także oczy. Rasa wykazuje predyspozycje do:

• entropium,
• ektropium,
• dysplazji siatkówki,
• przetrwałej błony źrenicznej,
• dwurzędowości rzęs,
• zaćmy.

Według literatury [5] clumber spaniel ma również skłonności do takich schorzeń, jak:

• choroba krążka miedzykręgowego,
• niedoczynność tarczycy,
• puchlina, kryptorchizm,
• zapalna choroba jelit.

Sporadycznie mogą wystąpić alergie pokarmowe i wziewne. Porody są stosunkowo długie i ciężkie, większość z nich odbywa się metodą cesarskiego cięcia.

Clumber spaniele są psami długowiecznymi. Średnia długość życia przedstawicieli tej rasy wynosi ok. 14 lat.
Zdarza się, że dożywają 16 lat.

Specyfika żywienia

Clumber spaniel jest ciężkim, grubokościstym i dobrze umięśnionym psem, dlatego prawidłowe żywienie w przypadku tej rasy jest bardzo ważne. Błędy żywieniowe mogą być przyczyną otyłości i mieć zły wpływ na rozwój układu ruchowego, a także jakość i długość życia psa.

Dieta powinna być dostosowana do wieku, aktywności i trybu życia danego osobnika. Zbyt wysokoenergetyczna karma może powodować nadwagę. W żywieniu clumber spaniela można stosować dobrej jakości gotową karmę dla dużych ras lub samodzielnie przygotować jedzenie, które należy uzupełnić odpowiednimi suplementami, według zaleceń lekarza weterynarii.

Najbardziej polecanymi źródłami białka pochodzenia zwierzęcego dla tej rasy są: drób, jagnięcina, dziczyzna i baranina. Nie zaleca się zaś: ryb, wołowiny i koniny. Wynika to z zasobów obszarów, z których pochodzi rasa. Po wcześniejszej konsultacji z lekarzem weterynarii, w okresach intensywnej wymiany okrywy włosowej warto dodawać do pokarmu suplementy wzmacniające skórę i sierść. Z kolei u starszych psów – chroniące stawy, z glukozaminą i chondroityną.

Pielęgnacja rasy

Clumber spaniel ma obfitą, prostą i jedwabistą szatę, która składa się z gęstego włosa okrywowego i wełnistego podszerstka. Szczenięta rodzą się białe, a znaczenia pojawiają się zazwyczaj do 3 miesiąca życia. U dorosłego osobnika biały kolor sierści przeważa w 90%. Ze względu na charakter okrywy włosowej pies tej rasy wymaga systematycznego czesania – przynajmniej 2-
3 razy w tygodniu.

Clumber spaniel najczęściej linieje dwa razy do roku, najintensywniej na wiosnę. W tym czasie powinno się wyczesywać psa nawet codziennie, aby szybciej pozbyć się martwego włosa. Szczególną uwagę należy zwrócić na miejsca za uszami, przedpiersie, ogon i pachwiny. Prawidłowe szczotkowanie powoduje wydzielanie naturalnych substancji natłuszczających sierść, przez co wygląda ona zdrowo i jedwabiście.

Do zabiegów pielęgnacyjnych przyzwyczajamy psa już od 6 tyg. życia, używając szczotki z naturalnego włosia. Z czasem, kiedy okrywa włosowa będzie już odpowiednio wykształcona, przyda się: druciana szczotka, a także grzebień o wąskim i szerokim rozstawie zębów do rozczesywania dłuższych partii włosów.

W przypadku tej rasy należy szczególnie pamiętać o systematycznej kontroli uszu. Nie można również zapomnieć o higienie jamy ustnej, regularnym obcinaniu pazurków i innych czynnościach kosmetycznych, które pozwolą psu pozostać w doskonałej formie.

Przygotowanie do wystawy psa myśliwskiego, który bierze czynny udział w polowaniach, jest stosunkowo trudne, bowiem szata takiego osobnika jest stale narażona na otarcia o zarośla. W odróżnieniu od codziennej pielęgnacji, która polega na utrzymaniu czystości i usunięciu martwego włosa, przygotowanie psa tej rasy do wystawy wymaga odpowiedniego trymowania poszczególnych partii ciała. Trymowanie i wszelkie zabiegi pielęgnacyjne mają za zadanie podkreślić prawidłową budowę anatomiczną clumber spaniela, umożliwiając sędziemu porównanie i ocenę poszczególnych osobników.

Piśmiennictwo:

1. Anderson K.: Clumber Spaniel: how to own, train and care for your Clumber Spaniel. 2014.

2. Augustowska E.: Clumber Spaniel. Kennel Club Books, Freehold USA 2007.

3. Cusick W.D.: Canine Nutrition & Choosing the best food for your breed of dog.  Adele Publications Inc., USA 1990.

4. Janowski A.: Hobby. Mój pies championem. Egros, Warszawa 2002.

5. Bell J.S., Cavanagh K.E., Tilley L.P., Smith F.W.K.: Rasy psów i kotów. Przewodnik weterynaryjny. , Galaktyka, wyd. I, Łódź 2013.

6. Krämer E.M.: Rasy Psów. MULTICO, Warszawa 1998.

7. Palmer J.: Psy Rasowe. Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2007.

8. Räber H.: Encyklopedia psów rasowych. Tom II, MULTICO, Warszawa 1995.

9. Rousselet-Blanc P.: Pies. Encyklopedia Larousse. BGW, Warszawa 1993.

10. Verplank M., 2004: Notes from the grooming table. Animus, Inc., USA.

11. www.zkwp.pl.

Autor:

mgr Anna Malwina Stojak

zootechnik, groomer

Zdjęcia:

Dollarphotoclub