Dziki królik

Dziki królik, a inaczej królik europejski jest często mylony z zającem. Niewiele osób potrafi na pierwszy rzut oka rozróżnić te dwa stworzenia. A jest to zupełnie niezrozumiałe, ponieważ królik, chociaż podobny do zająca, to tak naprawdę zupełnie inne zwierzę i warto poświęcić chwilę czasu, aby dowiedzieć się co go odróżnia od zająca. Jak wygląda i co je dziki królik? Czy można kupić dzikie króliki? Odpowiadamy!

Zdjęcie ilustracyjne / Adobe Stock /

Opis dzikiego królika

Przeciętna długość ciała dzikiego królika wynosi od 35 do 45 centymetrów, a dorosły osobnik osiąga wagę od ok. 1,5 do ok. 2,5 kilogramów. Jego grzbiet zazwyczaj ma ubarwienie brązowo szare, a brzuszna strona ciała przeważnie jest biała. Głowę ma krótką, nogi tylne niewiele dłuższe niż przednie, a ogólną budowę ciała krępą. Do tego dochodzą stale sterczące i zaokrąglone uszy oraz duże ciemnobrązowe oczy.

Jeśli chodzi o środowisko i tryb życia, to pierwotnie królik pochodzi z południowo-zachodniej Europy oraz północno-zachodniej Afryka. Jednak aktualnie zaaklimatyzowany jest w wielu obszarach świata, a w niektórych z nich, jak w Australii, rozmnożył się w nadmiernym stopniu. W Polsce najczęściej występuje w środkowej części, w okolicach Łodzi, Torunia czy Bydgoszczy. Preferuje tereny nizinne z suchą glebą. Nie spotkamy go powyżej 700 metrów nad poziomem morza. Często można go spotkać w terenach otwartych, na przykład na brzegach lasów, w młodnikach sosnowych, na zboczach parowów, w dolinach rzecznych, w pobliżu pastwisk, zrębów lub nieużytków. Należy do zwierząt synantropijnych, więc coraz częściej jest widywany również w okolicach zaludnionych, w sadach, parkach i w składach drewna.

Jest to gatunek stadny, żyje w koloniach, w samodzielnie wykopanych norach, które mogą być zarówno jedno jak i wielo rodzinne. Co ciekawe jest zwierzęciem niezwykle towarzyskim. W ciągu wielu lat, nigdy nie zaobserwowano walk osobników, nawet przy zagęszczeniu kilku tysięcy osobników na 100 ha.

Króliki zwykle żerują nocą i nie oddalają się zbytnio od swoich legowisk, aby w razie niebezpieczeństwa móc się w nich schować. W bardziej odległe wędrówki udaje się tylko w celu zmiany siedliska. Jest niezwykle zwinny i szybki, jednak należy do krótkodystansowców (w przeciwieństwie do zająca) i jest niezdolny do długich biegów.

Introdukcja dzikiego królika do Polski

Króliki domowe były w Polsce hodowane już w czasach średniowiecza. Jednak dziki królik został sprowadzony do Polski najprawdopodobniej około roku 1860 celowo, w celach łowieckich. Pierwsze osobniki pojawiły się na terenie Śląska, a następnie także w okolicach Poznania, na Pomorzu oraz w ówczesnych Prusach Wschodnich. W połowie lat 30. XX wieku już co najmniej 150 000 królików zasiedliło terytorium naszego kraju. Obecne występuje on głównie w centralnej i zachodniej części Polski, a granicę zwartego zasięgu stanowi Wisła.

Co jedzą dzikie króliki?

Głównym pożywieniem królików jest trawa, w tym siano, kora drzew oraz bulwy roślin. Najchętniej zjada drobniutkie rośliny, występujące przy samej ziemi. Zimą żywią się suchymi trawami, bulwami, korzonkami, pędami krzewów i drzew.

Ochrona dzikich królików

Bardzo ważną informacją jest to, z na obszarach naturalnego występowania królik uznawany jest za gatunek bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Natomiast na obszarach, na które został sprowadzony, rozmnaża się w zbyt szybkim tempie, powodując jak na przykład w Australii ogromne straty.

W Polsce nie jest zagrożony wyginięciem i należy do gatunków łownych z okresem ochronnym. Polowania na niego są dozwolone od pierwszej soboty przed 15 października do pierwszej niedzieli po 15 stycznia. Mimo to, w ostatnich latach pozyskanie królików w Polsce utrzymuje się na niskim poziomie. Według danych GUS, po 2000 r. roczne pozyskanie królików waha się w przedziale 130-260 osobników.

Czy w ogóle można i gdzie kupić dzikie króliki?

Na terenie Polski prowadzone są fermowe hodowle dzikich królików. Jedna z nich znajduje się w Czempiniu i prowadzona jest nieprzerwanie od 1989 roku. Przebywające tam osobniki są zdrowe i posiadają wszystkie niezbędne szczepienia. Najczęściej wykorzystuje się je do wsiedleń na nowe tereny.

—————
Redakcja