Pchły u psa – jak się ich pozbyć?

Inwazja pcheł u psa to problem, z jakim musi się mierzyć praktycznie każdy opiekun czworonoga. Powszechność występowania, specyficzny cykl rozwojowy oraz silne mechanizmy obronne pasożyta sprawiają, iż definitywne pozbycie się pcheł staje się często dużym wyzwaniem dla opiekunów psów. W dalszej części materiału wyjaśnimy, czemu eliminacja pcheł ze środowiska psa to problem ważny dla wszystkich domowników oraz podpowiemy, jak walczyć z pasożytem. Zapraszamy!

Zdjęcie ilustracyjne / Adobe Stock

Pchły u psa – kilka słów o przeciwniku

Przygotowując się do walki z pasożytem, warto wiedzieć, z jakim przeciwnikiem przyjdzie nam walczyć.

W myśl zasady: poznaj wroga swego, przygotowaliśmy krótkie kompendium wiedzy na temat pasożyta.

Pchły istnieją na świecie od przeszło 60 mln lat. Owady są pasożytami żywiącymi się krwią ssaków. W toku ewolucji zanikły im skrzydła, a jednocześnie wykształciły się odnóża o niezwykłej sile. Zasięgiem występowania pchły obejmują wszystkie kontynenty.

Na skórze żywiciela pcha występuje w stadium dorosłym, natomiast jaja, larwy i poczwarki bytują w najbliższym otoczeniu żywiciela żywiąc się m. in. krwią z odchodów dorosłych postaci pchły.

Po przedostaniu się na skórę zwierzęcia, pchła rozpoczyna żerowanie. Po około 24 godzinach samica pchły składa jaja bezpośrednio na okrywie włosowej żywiciela. Duża część jaj spada na ziemię, stąd też, jak łatwo się domyślić, najwięcej ich znajduje się w miejscu, gdzie pies spędza najwięcej czasu. Reszta jaj ląduje między szczelinami desek podłogowych, wśród włosia dywanów, wykładzin czy między poduchami kanap.

Do dalszego rozwoju pchły potrzebne są dwa kryteria: wilgotność (około 70%) oraz temperatura (ok. 20^oC), czyli warunki przeciętnego domu.

Z jaj pchły wykluwają się larwy. Do przeżycia potrzebują krwi, którą pobierają z odchodów dorosłych osobników. Larwy przebywają na stałe w trudno dostępnych, ciemnych miejscach, aż do przekształcenia się w poczwarki otoczone kokonem. W tym stadium pchła może przeżyć w niesprzyjających okolicznościach nawet kilka lat. Odporny kokon pozwala poczwarce przetrwać mróz oraz środki chemiczne używane do sprzątania.

Staranne sprzątanie odkurzaczem jest niezbędnym warunkiem w domu, gdzie przebywają zwierzęta, lecz warto podkreślić, iż nawet najlepszy odkurzacz nie poradzi sobie z całą populacją pcheł. Niemniej, nie wolno zaniechać sprzątania.

Poczwarki opuszczają kokon, gdy poczują w najbliższym otoczeniu zwierzę, potencjalnego żywiciela. Do działania pobudza je dwutlenek węgla wydychany przez ofiarę, drgania podłoża i temperatura ciała ssaka.

Poczwarka przeskakuje na zwierzę i rozpoczyna cykl rozwojowy.

Pchły rzadko opuszczają swojego żywiciela. Powodem porzucenia zwierzęcia może być nadmiar populacyjny na pokrywie włosowej zwierzęcia albo nagły spadek temperatury ciała (podczas narkozy).

Pchły posiadają odnóża o niezwykłej sile. Potrafią skakać na daleką odległość, porównywalnie do skoku człowieka na wysokość odpowiadającą wielkości Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie.

Jakie negatywne skutki dla zdrowia mogą wywołać pchły u psa?

• Atopowe pchle zapalenie skóry – silna reakcja alergiczna powodowana przez białko ze śliny pcheł
• Świąd – uporczywe rozdrapywanie skóry jest przyczyną nadkażeń wtórnych, głębokich ran, infekcji bakteryjnych i grzybicznych
• Zmiany w zachowaniu psa – niepokój, rozdrażnienie, agresja, nerwowość, apatia, pobudzenie
• Niedokrwistość – zwłaszcza u bardzo młodych zwierząt lub o osłabionym systemie immunologicznym
• Tasiemczyca – pchły mogą być wektorem innych chorób pasożytniczych

Uwaga! Tasiemiec psi do infestacji żywiciela potrzebuje innego pasożyta, pchłę. Pchła pasożytując na skórze zwierzęcia wywołuje świąd. Pies drapie się, wygryza swędzące miejsca na skórze i w ten sposób przypadkowo spożywa owady zarażone jajami tasiemca. Tasiemiec przedostaje się do organizmu psa i rozpoczyna cykl rozwojowy.

Tasiemiec może być zagrożeniem dla członków rodziny psa, jeśli domownicy zaniedbają higienę rąk przed posiłkami.

Jak pozbyć się pcheł u psa?

Eliminacja pcheł ze środowiska domowego to proces wymagający konsekwencji w działaniu.

Po pierwsze: profilaktyka

Regularne, cykliczne stosowanie preparatów odstraszających pchły jest podstawą sukcesu w walce z pasożytem. Oprócz stosowania środków pasożytobójczych, nie wolno zapomnieć o regularnym odrobaczaniu zwierzęcia

Po drugie: higiena środowiska domowego

Populację pcheł zmniejszy dokładne, regularne sprzątanie otoczenia psa.

Po trzecie: obserwacja zachowania psa

Uważny opiekun szybko zauważy niepokojące objawy w zachowaniu psa i odpowiednio wcześnie zareaguje.