Glisty u kota

Czy glisty u kota zagrażają człowiekowi?

Toksokaroza, czyli choroba wywoływana glistą kocią jest jedną z najczęściej spotykanych infekcji u kotów. Dowiedz się, jak walczyć z tym pasożytem, w jaki sposób Twój kot może się nim zarazić i czym Tobie i Twojemu kotu grozi nieleczona toksokaroza . Zapraszamy do lektury!

Zdjęcie ilustracyjne / Adobe Stock

Poznaj swojego wroga

Nicień Toxocara cati

Toxocara cati to nicień, pasożyt wewnętrzny, atakujący koty i psy. Cykl reprodukcyjny osiąga w jelicie cienkim, lecz glisty kocie mogą przenieść się również do innych kluczowych narządów, wywołując zaburzenia ich funkcjonowania.

Glista kocia dostaje się do organizmu żywiciela ostatecznego drogą pokarmową. Przemieszcza się następnie do dwunastnicy, gdzie naczyniami krwionośnymi wędruje w różne rejony kociego organizmu. Może bytować w mózgu, sercu, rdzeniu kręgowym, wątroby. Jeśli trafi do płuc i oskrzeli, wywołuje u żywiciela kaszel, dzięki któremu przedostaje się do układu pokarmowego. W jelicie cienkim dochodzi do prokreacji i produkcji jaj.

W ciągu doby samica może wydalić ich kilkadziesiąt tysięcy. Jaja  wydalane są wraz z odchodami kota na zewnątrz organizmu. Pasożyty te z założenia nie dążą do śmierci żywiciela, lecz ich duża obecność może doprowadzić słabsze zwierzę do wycieńczenia i śmierci. Zmasowany atak może również zakończyć się zgonem, jeśli narządy zostaną zablokowane przez pasożyty.

Toxocara cati występują powszechnie w środowisku zewnętrznym i przyjmuje się, że co drugi kot raz w życiu był zarażony tym pasożytem. Co więcej, glistą kocią może zarazić się kot niewychodzący, jeśli człowiek przyniesie na butach czy ubraniu ziemię zainfekowaną jajami glisty.

Czy wiesz, że w wyniku badania próbek gleby z różnych polskich miast okazało się, że jest w nich od 10 do 60% jaj glisty kociej?

Oznacza to, że nawet człowiek, który nigdy nie dotykał zwierzęcia, jest narażony na toksokarozę.

Larwa kociej glisty nabiera inwazyjnej formy dopiero trzy tygodnie od wydostania się do środowiska. Oznacza to, że świeży kał nie jest niebezpieczny, niemniej jednak po każdorazowym czyszczeniu kuwety, należy dokładnie umyć ręce.

Drogi transmisji glisty kociej

Kot może zarazić się Toxocara cati:

• Poprzez mleko karmiącej kotki. Koty nie zarażają się glistami w stadium życia płodowego, jak ma to miejsce w przypadku szczeniąt.
• Poprzez spożycie mięsa zarażonego gryzonia, ptaka czy bezkręgowca
• Przez wypicie wody z kałuży, gdzie przebywają jaja glist
• Przez wylizywania futra chorych zwierząt

Objawy zarażenia glistą kocią

Kot manifestuje chorobę pasożytniczą poprzez:

• Wymioty
• Biegunki
• Zaparcia
• Wzdęcia
• Napady kolkowe
• Nadmierny apetyt lub brak apetytu
• Zaburzenie wzrostu i rozwoju (u kociąt)
• Zaburzenia funkcjonowania narządów wewnętrznych

Co grozi kotu zarażonemu Toxocara cati?

Na szczególne niebezpieczeństwo ze strony glisty kociej narażone są młodziutkie koty, chore, osłabione i stare. W przypadku kociąt, których układ odpornościowy nie jest do końca ukształtowany, może dojść do zatrzymania wzrostu, krzywicy, anemii i śmierci.

Zagrożenie dla człowieka

Toksokaroza nazywana jest chorobą brudnych rąk, bowiem to właśnie dłonie zabrudzone piaskiem lub ziemią, na którą wydaliły odchody zarażone zwierzęta, stanowi bramę wejściową do organizmu człowieka.

Dzieci w wieku do 15-tego roku życia stanowią większą część odsetek zarażeń glistą kocią. Jedną z przyczyn jest brak  wyrobionych odruchów częstego mycia dłoni, kolejną jest częste zapominanie mycia owoców czy warzyw.

Objawy zarażenia człowieka glistą kocią:

• Całkowicie bezobjawowo, a obecność pasożyta może zostać ujawniona w przypadkowo zrobionym badaniu krwi
• W formie zaburzeń o charakterze uogólnionym, gdy objawy wskazują na inne, powszechne schorzenia: przeziębienie, alergię, bóle brzucha, osłabienie, gorączkę, problemy z oddychaniem, brak apetytu itp.
• W postaci okulistycznej, czyli problemów ze wzrokiem, gdy wędrująca larwa dostanie się do gałki ocznej. Objawy mogą objąć: zez, bielmo na oczach, problemy z widzeniem i utratę wzroku
• W postaci neurologicznej, gdy pasożyt zawędruje w okolice mózgu lub rdzenia kręgowego. Objawy manifestują się nadpobudliwości, podrażnieniem, porażeniem ruchowym, niedowładem kończyn.