Dodano: 19.01.2021, Kategorie: Koty, Porady i Ciekawostki
Lamblia – pierwotniaki u kota
Lamblia (giardia) to jednokomórkowy pierwotniak, pasożyt atakujący zwierzęta domowe: psy i koty. Giardioza ma również potencjał zoonotyczny i człowiek również może stać się ofiara pasożyta wewnętrznego. Dowiedz się, jak Ty lub kot możecie zarazić się lamblią, jak wyglądają objawy giardiozy i poznaj sposoby zapobiegania chorobie pasożytniczej.
Zdjęcia ilustracyjne / Adobe Stock
Giardia – opis pasożyta
Agresywny patogen posiada kilka nazw: ogoniastek jelitowy, Giardia duodenalis, Giardia intestinalis oraz Giardia Lamblia. Najczęściej atakuje w dużych skupiskach zwierząt, gdzie trudno utrzymać wysokie standardy higieniczne (schroniska, hodowle, hotele). Wspólne korzystanie z kuwet, misek i posłań przez chore i osłabione zwierzęta powoduje szybkie rozprzestrzenianie się pasożyta wśród kociej społeczności.
Pasożyt przedostaje się do organizmu kota przez układ pokarmowy. Wystarczy wylizywanie sierści zakażonego zwierzaka, spożycie jedzenia z tej samej miski, co chory kot, wypicie wody ze wspólnego naczynia, by zarazić się patogenem.
Giardia po przedostaniu się do przewodu pokarmowego, szybko kolonizuje jelito cienkie i rozpoczyna się rozmnażać. Pasożyt jest niezwykle płodny. W jednym gramie kału może się zmieścić nawet milion agresywnych cyst.
Od momentu zarażenia żywiciela, do wydalenia w kale gotowych do infekowania cyst mija zaledwie kilka dni.
Cysty pasożyta przejawiają dużą odporność na niekorzystne czynniki środowiska zewnętrznego, choć słabiej sobie radzą w zimie i są wrażliwe na wysychanie.
W chlorowanej wodzie mogą przetrwać do 3 miesięcy, jeśli tylko woda ma odpowiednią temperaturę.
Giardioza nazywana jest chorobą brudnych rąk, gdyż przeważnie zaniedbania higieniczne u człowieka prowadzą do zarażenia chorobą pasożytniczą.
Niestety, giardiozą może człowiek i zwierzę zarazić się również podczas pływania w zbiorniku wodnym (staw, jezioro), z którego korzystają chore na giardiozę osobniki.
Symptomy giardiozy u kota:
Giardioza może nie dawać widocznych objawów i pozostać w formie utajonej przez wiele lat. Zwierzę jednak staje się nosicielem choroby i aktywnie zaraża inne koty pozostające w jego otoczeniu.
Pasożyt jest szczególnie niebezpieczny dla kociąt, starych kotów oraz o obniżonej odporności.
Objawy giardiozy u kota:
- krew w kale kota
- śluz w odchodach
- nawracająca wodnista biegunka o ostrej woni
- wymioty
- gorączka
- wycieńczenie i odwodnienie
- bóle brzucha
- wzdęcia
- zaburzenia odżywiania
- spadek wagi
- apatia
- senność
Diagnoza giardiozy
Rozpoznanie giardiozy nie jest łatwym zadaniem, a leczenie trwa długo. Cysty giardii są niewidoczne dla ludzkiego oka, a objawy chorobowe mogę wskazywać na inne przyczyny niż infekcja pasożytnicza.
Opiekuna powinny zaniepokoić powyższe symptomy chorobowe, zwłaszcza krew w kale kota.
Ostateczne rozpoznanie choroby dokonywane jest w wyniku testu antygenowego z próbek kału kota. Test ELISA (immunoenzymatyczny) pozwala wykryć w próbkach kału ślady białek, charakterystycznych dla pierwotniaka.
Na szczęście dużą zaletą testów antygenowych jest ich duża czułość (96%) i skuteczność (99%).
Podobnie, jak przy innych badaniach próbek kału, należy pobrać kilka próbek, z różnych wypróżnień, na przestrzeni od ośmiu do dziesięciu dni.
Giardioza jest chorobą silnie zakaźną, a skuteczność leczenia jest uzależniona od oczyszczenia środowiska kota od patogenu. W innym przypadku, istnieje duże prawdopodobieństwo nawrotu choroby.
Leczenie polega na ustabilizowaniu stanu kota, jeśli biegunki i wymioty doprowadziły zwierzę do wycieńczenia, a następnie na podaniu zwierzęciu preparatów zwalczających pasożyta.
Zapobieganie giardiozy
Profilaktyka przed zachorowaniem na giardiozę polega głównie na utrzymywaniu otoczenia kota w czystości. Kuwety powinny być regularnie sprzątane, miski z wodą myte i stale uzupełniane czystym piciem.