Czy jesteś profesjonalistą?

Niektóre treści i reklamy zawarte na tej stronie przeznaczone są wyłącznie dla profesjonalistów związanych z weterynarią

Przechodząc do witryny www.weterynarianews.pl zaznaczając – Tak, JESTEM PROFESJONALISTĄ oświadczam,że jestem świadoma/świadomy, iż niektóre z komunikatów reklamowych i treści na stronie przeznaczone są wyłącznie dla profesjonalistów, oraz jestem osobą posiadającą wykształcenie medyczne lub jestem przedsiębiorcą zainteresowanym ofertą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Nie jestem profesionalistą

Zatoka skórzasta u labradora – opis przypadku

Pacjent: labrador retriever, samica, w wieku 8 miesięcy.

Wywiad:

przed rutynowym zabiegiem owariohisterektomii właściciele zwrócili uwagę na deformację zlokalizowaną na grzbietowej powierzchni mózgoczaszki, w połowie odległości między podstawą lewej małżowiny usznej i grzebieniem strzałkowym zewnętrznym. Wiązali obecność deformacji z urazem, którego suka doznała podczas zabawy we wczesnym wieku szczenięcym.

Badanie kliniczne:

po premedykacji miejsce deformacji zostało ogolone w celu dokonania dokładnych oględzin. Palpacyjnie stwierdzono obecność wrzecionowatej zmiany o wymiarach ok. 20 mm x 8 mm x 8 mm i zbitej konsystencji. Zmiana była przesuwalna względem podłoża (kości czaszki) i skóry. Od jej końców odchodziły dwa walcowate pasma tkanki średnicy ok. 4 mm – jedno zakończone na powierzchni skóry kępką sierści, drugie biegnące w kierunku otworu wielkiego czaszki.

Leczenie:

podjęto decyzję o operacyjnym usunięciu zmiany. Cięcie skóry przeprowadzono w kierunku czaszkowo-doogonowym, zaczynając ok. 15 mm donosowo od skórnej lokalizacji zmiany, z pominięciem przebiegu ujścia skórnego. Preparację rozpoczęto od wycięcia części skórnej z zachowaniem marginesu kilku milimetrów zdrowej tkanki. Następnie na tępo odizolowano zmianę od otaczającej tkanki łącznej i mięśni w kierunku doogonowym aż do miejsca, w którym była przytwierdzona do tkanki kostnej – na kości potylicznej, w bezpośrednim sąsiedztwie otworu wielkiego.Podczas preparacji, ze skórnego ujścia zaczęła wydobywać się zawartość, składająca się z sierści pozlepianej wydzieliną gruczołów łojowych i martwym naskórkiem. Podstawa zmiany została odizolowana od kości za pomocą łyżeczki kostnej. Ranę zamknięto zagłębionymi szwami pojedynczymi materacowymi (materiał wchłanialny, plecionka 3-0) oraz szwem śródskórnym (materiał niewchłanialny, monofilament 3-0). Aby uniemożliwić psu ingerencję w ranę, założono kołnierz ochronny.

Komentarz:

zatoka skórzasta (oraz jej zamknięta forma – torbiel skórzasta) jest zmianą najczęściej notowaną u rasy rhodesian ridgeback, choć opisano kilka przypadków występowania tej przypadłości u innych ras (np. golden retriever, yorkshire terrier). Bezpośrednią przyczyną pojawiania się zatoki skórzastej jest wada rozwojowa, polegająca na braku oddzielenia zawiązku skóry od kręgów. Zależnie od stopnia penetracji zatoki skórzastej w tkanki kanału kręgowego u pacjentów możemy obserwować objawy zaburzeń neurologicznych lub ich brak. W opisanym przypadku pacjentka zachowywała się normalnie. W momencie pisania tego artykułu od operacji minęły 3 miesiące i w tym czasie nie zaobserwowano żadnych niepokojących objawów.


 

Autor i zdjęcia:

lek. wet. Andrzej Wysokiński
Przychodnia Weterynaryjna Stowarzyszenia Opieki nad Zwierzętami „Lubelski Animals”

Nasi klienci